Dag 0 en 1 Tilburg - Houston (25 en 26 juli 2011)

Alles stond thuis mooi ingepakt klaar. Zo kon ik meteen na terugkomst van de les vertrekken. Laatste check en weg. Ik besloot met de auto te gaan. Echt een vakantiegevoel krijg je daar niet van. Zeker niet als je in het donker wegrijdt en alleen maar snelweg ziet. Ongeveer anderhalf uur later kwam ik aan in de buurt van Schiphol. In de buurt, want die 125 euro parkeergeld ging ik natuurlijk in mijn zak houden. Deze auto werd gratis weggezet nabij het station van Nieuw-Vennep. Of hij er over drie weken nog staat is een zorg voor later. Vijf minuten lopen en ik stond bij de kaartjesautomaat. Twee euro en dertig cent, meer kostte het niet. In 10 minuten was ik op het vliegveld.

Aankomst op luchthaven

Daar aangekomen bleek het er best druk te zijn en diverse horecagelegenheden hadden de tent open. Gedurende de nacht kwamen er zelfs nog zo’n 30 vliegtuigen aan met voornamelijk jeugd uit Turkije en Griekenland.

Eerst even wat eten. De lunch was al zo lang geleden. Burger King was nog open. Daarna de tijd doorbrengen op het vliegveld. Veel te lang. Beetje lopen, beetje zitten, beetje liggen, etc. Bankjes op Schiphol zijn zo ontworpen dat alles erop mogelijk is behalve slapen. Mensen worden dan ineens heel creatief.

Echt druk werd het rond een uur of drie toen de eerste vakantiegangers incheckten voor de chartervluchten. Toen die kudde weg was werd het weer heel rustig.

Inchecken moest je zelf doen met een scherm. Daarna bagage droppen bij de balie en naar de gate.

Dit vliegtuig ging ons naar Heathrow brengen

Eerste vlucht was naar London Heathrow. Het duurde nog geen 50 minuten. Toen ik net probeerde te slapen werd er al met een behoorlijke snelheid broodjes en drankjes uitgedeeld. Moest wel want even later zouden we al in Engeland zijn.

Mooi modern vliegveld dat Heathrow. En groot ook. Daar drie uur gewacht en toen begon de volgende vlucht van 10 uur.

Vlucht naar Houston

Een groter vliegtuig. Ik kreeg een plekje bij de nooduitgang. Heel mooi. Geen mensen voor me en dicht bij de wc. Dat laatste bleek een illusie. Nog voor het opstijgen plakte de crew drie stickers op de toiletdeur: Defective equipment. Moesten we nog naar achteren lopen.

Er werd een maaltijd geserveerd van paella met kip, mousse en pastasalade. Ook drankjes ontbraken niet. Echter niet zo veel als op andere vluchten. Even voor het landen serveerde men nog een sandwich plus een muffin en natuurlijk koffie. Die koffie was vast een voorproefje voor de komende weken. Slappe bak.

De aankomst verliep volgens schema. Om 14.15 uur lokale tijd landden we op George Bush Intercontinental Airport. De rij bij de immigratiedienst was lang. Het duurde al met al een uur voordat de chagrijnige beambte een paar vraagjes stelde en de stempels zette.

Toen met de bus naar de autoverhuurder. Auto opgehaald, naar de parking. “Loop maar naar achteren”, zei mevrouw, “en kies er daar maar een uit”. Nou, wat een luxe. Diverse auto’s stonden klaar. Eentje met kenteken van New York. Dat vond ik weer ongepast. Ik koos de Ford Focus. Prima auto maar met al 50.000 kilometers op de teller.

Mijn Ford Focus voor de komende drie weken

Motel bleek ook in orde te zijn. Ruime kamer en schone badkamer. Wel wat aftands allemaal. Het Motel was vroeger een Super 8 Motel. Nu hadden ze het nieuwe logo er gewoon overheen geschoven. Bij het inchecken was ik meteen vriendjes met de receptionist. Mijnheer kwam namelijk uit Hong Kong. De kamer in het Knights Inn had ik van tevoren geboekt en was een koopje. 55 Euro voor twee nachten.

Motelkamer Knights Inn Houston

Eenmaal aangekomen in de kamer werkte ik vast het verslag bij en checkte alvast mijn mail. In deze moderne tijd is dat een noodzakelijk kwaad.

Na deze verplichtingen had ik honger. De eerste maaltijd in de USA moest natuurlijk goed zijn. Daarom werd het Taco Bell. Die hebben wij bij ons niet. Twee soft taco's en twee crunchy taco's met een Dr. Pepper.

Na het diner reed ik weer terug naar het motel voor een opfrisbeurt onder de douche. De avond heb ik op de kamer doorgebracht en ik ben op tijd gaan slapen. Wel nodig na zo'n lange dag hoewel ik in het vliegtuig ook een beetje kon rusten.