De wekker ging vanochtend pas om half acht. Vanwege de warmte was het een beetje lastig slapen. Airco hielp wel maar maakte lawaai. Ook de koelkast was erg lawaaierig. Oordopjes hielpen wel, maar omdat ze wat ongemakkelijk zaten werd ik nogal vaak wakker.
Ontbijt bij de receptie. Beter dan afgelopen dagen. Nu waren er ook brood en bagles inclusief jam en Philadephia smeerkaas. Het koffieapparaat zag er veelbelovend uit. Een Douwe Egberts logo! Maar helaas, dezelfde slappe bak als altijd en ik had nog wel de donkere variant gekozen. Geen gekke figuren in de zaal deze keer. Slechts twee mannen die qua kledingkeuze waren blijven steken ergens begin jaren tachtig.
De spullen werden ingepakt en toen kon ik weer de baan op om voor het eerst na die 580 kilometer van afgelopen dagen te tanken.
 |
| Achterbak vol met spullen |
Voor vandaag was de route niet helemaal duidelijk. Ik zou onderweg wel zien. Eerst reed ik zuidwaarts over een weg met veel haarspeldbochten naar Medina. Mooie route maar weinig mogelijkheid om echt foto’s te maken.
 |
| Mooie route naar Medina |
Hierna verder richting Vanderpool voor een bezoek aan het Lost Maples State Park. Entree vijf dollar. Er waren diverse wandelroutes te lopen. Ik koos de east trail. Het pad op dus. Net op weg bedacht ik me dat het wellicht handig zou zijn om wat zonnebrand op te smeren. Terug naar de auto dus en weer door.
 |
| Sabinal River |
Heen en terug was het wandelpad zo’n 3,5 kilometer met onderweg uitzicht op de Sabinal River. Het laatste stuk een steile klim. Boven op de heuvel (670 meter) was het uitzicht weer erg mooi.
 |
| Uitzicht op 670 meter |
Over weer een mooie route ging het verder noordwaarts naar Junction. Al die rijkswegen gingen best vlug. Maximumsnelheid lag meestal rond 110 kilometer per uur en je kwam nauwelijks iemand tegen. Er lagen ook geen dorpjes op de route naar boven. Wel moest er af en toe een vlugge stuurbeweging worden gemaakt om een dood hert te omzeilen. Af en toe sprong er ook nog een geit of een hert de weg over.
 |
| Overstekende geit |
Bij Junction reed ik de I-10 op. De op drie na langste snelweg van Amerika. Loopt van Santa Monica, Californië tot Jacksonville, Florida. 3.960 Kilometer totaal. Met 130 kilometer per uur ging dat best vlot. Weinig verkeer ook.
 |
| Vrachtwagen in buitenspiegel op de I-10 |
De volgende stop was in Sonora. In het dop reed ik meteen naar Main Street want op Main Street is het altijd te doen. Daar liggen de theaters, restaurants, horecagelegenheden en krioelt het van de mensen. Maar niet in Sonora. Het bleek een kort straatje met enkele gebouwen in westernstijl. Historic, dat wel. De tijd stond er echt stil. Niemand had haast, als er al iemand was. Leuk voor wat foto’s. De altijd aanwezige scheefstaande elektriciteitspalen maakten het geheel compleet.
 |
| Sonora |
Bij Dairy Queen nuttigde ik meteen de late lunch. Ik had al zo veel nectarines, bananen en snickers op dat de honger later opkwam. Voor vandaag een menu van krokante kipstengels met een soort kaassausje en een stuk geroosterd casinobrood plus friet. Ook de bekende emmer drinken zat erbij. Je kunt het zo gek niet bedenken of ze hebben het. Combinaties zijn eindeloos hier. Met $ 7,90 was het niet echt goedkoop, maar het is vakantie!
 |
| Lunch bij Dairy Queen |
Zo had ik weer voldoende energie om verder te rijden over de snelweg naar Fort Stockton. Nog een keer stopte ik om de benen te strekken. Op de parking was de temperatuur al opgelopen tot 39 graden. Maar ja, wat wil je ook midden in de woestijn. Bij woestijn moeten we niet gelijk denken aan zandheuvels zoals in de Sahara. Hier zijn het rotsheuvels met voornamelijk struiken en heide. Kurkdroog, bloedjeheet en vrijwel onbewoond.
 |
| Woestijnlandschap |
Met een lekker muziekje in de auto waren de resterende 80 kilometer snel om. Al om kwart voor zeven stond ik in Fort Stockton. Geen bijzondere plaats. Er is eigenlijk niks te doen. Meer een overnachtingsplek voor mensen die onderweg zijn op de lange I-10. Waar Fort Stockton wel bekend om is, is het standbeeld van Paisano Pete, ’s werelds snelste roadrunner. Lekker onnozel maar dat is Amerika.
 |
| Paisano Pete |
In het Motel 6 zou ik de nacht doorbrengen. Kleine kamer maar wel schoon. Geen luxe verder. 56 Dollar kostte het voor vannacht.
 |
| Motel 6 kamer |
Mooi die trail die je gelopen hebt. Niet erg toeristisch daar bij jou. Het sausje van Jack weten we niet meer.
BeantwoordenVerwijderen