Dag 14 Farmington - Albuquerque (8 augustus 2011)

Deze keer mocht ik eens echt uitslapen tot twintig over negen. Meteen naar de receptie voor een beker koffie en daarna heb ik nog een keer de hotelaanbieder gebeld voor teurggaaf van mijn centen. Nu lukt het de medewerker klantenservice om contact te zoeken met het hotel. Alles gaat geregeld worden. Mooi zo!

Motel 6, Farmington

Na het douchen pakte ik alle spullen weer in en ging ik eerst op weg naar Walmart. De voorrad was inmiddels bijna op en gezien de vele kilometers van komende dagen moest er weer wat gekocht worden. Deze keer tonijn, pittige rookworst, perziken, worteltjes, Philadelphia roomkaas, bananen (die kosten hier bijna niks) en bier want het was mijn verjaardag. Bier is hier duur. Vier grote blikken Heineken kosten 20 dollar. Amerikaans bier is veel goedkoper maar dan moet je meteen 24 blikken kopen. Ik kocht 4 grote blikken Becks (Duits, om in de stemming te blijven voor totaal 5 dollar). Komende vier dagen elke dag één blik. Als tenminste de politie van een of ander indianenreservaat ze niet in beslag neemt omdat alcohol daar verboden is. Opvallend vond ik het dat je bij de kassa je id moest laten zien bij aankoop van alcohol. Hier moet je tot een jaar of veertig je identiteit kenbaar maken. Alcohol onder de 21 is echt bijna een doodzonde. Nog erger dan bij ons. De cassière pakte weer netjes alles voor me in en daar ging ik op weg.

Er volgde een hele lange rit. Ontzettend stom dat ik vergat om eerst de kaart te bestuderen. De tomtom stuurde mij over totaal 329 kilometer erheen. Achteraf hadden het er ook 265 kunnen zijn. Nou ja, zo kon ik genieten van het prachtige uitzicht L. Alleen maar rotsachtig landschap met af en toe vee en landbouw en overal woonwagenkampen met indianenvolkeren. Nee, niks bijzonders deze keer.

Ik had de hoop al opgegeven iets te gaan zien onderweg. Op een gegeven moment zag ik een afslag Route 66. Werd het toch nog een beetje nostalgisch. Niet dat het zoveel voorstelde, maar met de classic rock op de radio was het dan toch weer een beetje het echte Amerikagevoel. De route 66 in Arizona is veel bijzonderder, hoewel ook dat enigszins tegenvalt.

Bord dat Route 66 aangeeft

De eindbestemming van de eerste etappe was El Malpais National Monument. Een heel groot natuurgebied op lavagrond en daardoor zeer vruchtbaar. Foldertje bij de infobalie gehaald inclusief wandelroute en daar ging ik.

Vruchtbare gronden van El Malpais

Er volgde een wandeltocht van 3 mijl (4,8 kilometer) over de lavagronden. Je had uitzicht op onder andere door lava gevormde grotten.

Lavagrot

Ook veel groen natuurlijk vanwege de vruchtbare grond. In combinatie met de blauwe lucht een mooi gezicht.

El Malpais

Zo af en toe verscheen er een cactus of andere woestiijnplant.

Kleine cactus

Op een gegeven moment hoorde ik onder een boom wat ritselen. Ik schrok me op z’n zachts gezegd een hoedje. Bleek er een flinke slag te zitten. Dat resulteerde in 5 minuten proberen om het beste fotoshot te krijgen inclusief een klein filmpje (zie youtube later).

Slang onder boom

Over een vrij vochtig zandpad bestemd voor jeeps liep ik twee uur later weer de parkeerplaats op. Het was een mooie wandeling in mijn eentje. Niemand tegengekomen. Komt omdat het een vrij onbekend park is en nogal afgelegen ligt.

Droog maar toch vochtig zandpad

Hierna de weg weer op. Stukje snelweg en bij een andere afslag Route 66 reed ik er weer af. Ik bracht even een bezoek aan het Rroute 66 Travel Center. Een winkel plus tankstation en casino met veel souvenirs en natuurlijk een breed scala aan eten en drinken.

Route 66 Travel Center

Er zat ook een Dairy Queen in. Goed voor een mokka milkshake. Speciaal voor mijn verjaardag in plaats van die mierzoete Amerikaanse taart.

Mocha Moolatte van Dairy Queen

Bij een oude Route 66 brug (Rio Puerco Bridge) nam ik nog een foto.

Niet meer gebruikte Rio Puerco Brige

Plotseling liepen er ineens stieren op de weg. Kan hier in de USA allemaal. Kijkt niemand van op, behalve een Hollandse toerist.

Overstekend rundvlees

Via nog 15 kilometer Route 66 reed ik weer naar de snelweg om de eindbestemming van vandaag te bereiken: Red Roof Inn van Albuquerque, New Mexico. Met 41 dollar een koopje en uitstekende kamer. Daar verslagje typen en een blik bier voor mijn verjaardag. Eten gebeurde gewoon uit de koelbox want als de beurzen in elkaar donderen en het crisis is moet je zuinig zijn.

Proost op mijn 34ste verjaardag

2 opmerkingen:

  1. Heb je verjaardag goed gevierd met een heerlijk duits pilsje.Annie en ik hebben er een sherry opgedronken.
    Het weer hier is nog niet zo goed.Vanaf morgen zou het beter worden.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nou, dat is nog eens een compliment dat je je id moest laten zien. Je lijkt nog steeds 18! Op het vliegveld hebben we urenlang het nieuws gezien. Het ging nergens anders over dan over de crisis, zeker nadat Obama had gesproken. Wij hebben je verjaardag gevierd in het vliegtuig met een wijntje en een Baileys. Nog veel plezier in de States, vanaf vandaag moet je het alleen doen, want wij zijn er niet meer!

    BeantwoordenVerwijderen