Dag 9 Denver (3 augustus 2011)

Ik was de nacht goed doorgekomen in dit hotel. De kamers waren wel erg gehorig. Vooral veel voetstappen op de bovenverdieping, maar dat is in bijna alle motels. Het bleek ook een bont gezelschap te zijn hier. Niet alleen types van de golfclub maar ook veel paupers en hangnegers. Tijdens de tocht naar de wasserette van gisteravond had ik dat allemaal een beetje kunnen observeren. Sokken en onderbroeken waren nu voor $ 1,75 weer schoongewassen. Voldoende voor de komende 6 dagen.

Schone was

In dit hotel werd er ‘s morgens geen ontbijt geserveerd en dat betekende op naar McDonald’s voor een sausage mcgriddle met koffie en de typisch Amerikaanse hashbrown. Daar was het erg druk. Hele parkeerplaats vol. Bij binnenkomst zag ik waarom. In een deel van het restaurant zat de bejaardensoos. Van die echte Amerikaanse bejaarden. Oma’s in lichtblauwe broeken en opa’s met stok en pet. Zij hadden hier een bingo-ochtend.

Met de buik vol kon de dag beginnen. Een bezoek aan downtown Denver stond er op het programma. Vanuit Aurora zo’n 30 kilometer. Eerst auto parkeren. Moeilijk want er was een baseballwedstrijd en dat kost parkeren altijd drie keer zo veel. Uiteindelijk vond ik een plek midden in de stad. Een hele dag voor 12 dollar. Best te doen dus. Helaas kwam er geen bonnetje uit de parkeermeter. Gelukkig stond aan de overkant een servicemonteur en die gaf mij een of ander minuscuul papiertje. Dat moest ik dan maar op het dashboard leggen. Ik vertrouwde erop dat het zo goed zou komen. Er stond geen tijd en geen betalingsreferentie op. Voor de zekerheid legde ik er nog een briefje naast met wat uitleg.

Denver

Eerst naar het infocenter op de winkelstraat. Denver kent een echte winkelstraat genaamd 16th Street Pedestrian Mall. Een soort Ramblas met heel veel winkels en eetgelegenheden. In het midden kiosken en kraampjes en op de stoep straatartiesten. Ze hadden een leuk sfeertje gecreëerd in deze stad. Dat zie je weinig in de downtowns.

16th Street Pedestrian Mall

Met een gratis bus kon je overal op de lange straat in- en uitstappen. Daar werd veel gebruik van gemaakt. Ongeveer elke minuut kwam er een bus.

Shuttlebus

Natuurlijk ontbrak ook hier het historische stadsgedeelte niet. Oude pakhuizen opgeknapt en omgetoverd tot restaurants met gezellige terrasjes.

LoDo Historic District

Rond het middaguur nam ik een fruitsmoothie bij Jamba Juice. Die bestaat hier meestal uit 50 % ijsblokjes en voor de rest fruit.

Caribbean Smoothie

Denver, met slechts 600.000 inwoners, is de hoofstad van de staat Colorado. In de hele regio inclusief voorsteden wonen 2,5 miljoen mensen. Elke hoofdstad heeft een regeringsgebouw. Ook hier. Het Denver State Capitol.

Colorado State Capitol

Afgelopen jaren heeft de stad erg veel geïnvesteerd in het opknappen van allerlei zaken. Het zag er allemaal netjes en verzorgd uit en op veel plekken nog bouwputten.

Nieuwbouw station achter het oude station

Na het downtownbezoek ben ik nog richting de rivier gelopen. Met een brug kon je naar de andere kant. Een andere brug bracht mensen van de ene kant van de snelweg naar de andere.

Snelwegbrug

Om het geheel af te sluiten liep ik eind van de middag nog een keer terug naar de winkelstraat voor een bezoek aan Taco Bell. Deze keer drie taco’s en een cola. Vreemde prijsstellingen hier soms. Een menu met die vier items kostte $ 5,59. Zou je alles los bestellen dan kostte het

$ 4,76. Een Amerikaan houdt niet van moeilijk en bestelt dus het hele menu. Ik volgende keer niet meer. Dit soort dingen zien ze geloof ik niet helemaal in of het lijkt maar zo.

Gezelligheid op de winkelpromenade

Eind van de middag reed ik weer terug naar het hotel. Daar werd het verslag vast deels typen en daarna naar de Walmart voor inkopen. Komende dagen ga ik weer de bergen in en dus moet er onderweg voldoende voedsel zijn.

Boodschappen van Walmart

Boodschappen doen dat is een belevenis op zich in Amerika. Alles is veel groter verpakt en supermarkten zijn ruimer opgezet. Als mensen ook maar een beetje in de weg lopen zeggen ze al ‘Excuse me’. Ik heb zelfs het idee dat ze soms opzettelijk in de weg lopen zodat ze ‘Excuse me’ kunnen zeggen. De man achter de kassa was een opa van een jaar of 70. Werktempo zeer onder de maat. Hij moest bij het fruit op het stickertje kijken wat het ook alweer voor fruit was en toen hij het niet kon zien nam hij er maar een loep bij. Erg lachwekkend allemaal.

Ik had ook worst gekocht. Een paar om nu te eten (Cajun rijstworst) en een paar om vast te bakken voor morgen (Italian Sausage). Ik had alleen het velletje eraf gehaald maar toen vielen ze uit elkaar. Dus werd het meer een rijstmaaltijd met vlees en die smaakte goed.

Uit elkaar gevallen rijstworst

Voor de liefhebbers heb ik inmiddels 7 korte filmpjes op mijn Youtubekanaal:

http://www.youtube.com/usasouthwest2011#p/u